Οι μετακινήσεις πληθυσμών αναστάτωσαν τη ζωή των κατοίκων της
Ελλάδας. Τα κτήματα έπαψαν να καλλιεργούνται και η κτηνοτροφία λιγόστεψε. Οι
φτωχοί έγιναν περισσότεροι με αποτέλεσμα οι τεχνίτες να μη βρίσκουν αγοραστές
για τα προϊόντα τους. Πολλοί άρχισαν να φεύγουν από τον τόπο τους.
Η μετανάστευση δε
γινόταν με τρόπο οργανωμένο. Άλλοι έφευγαν γιατί δεν ένιωθαν ασφάλεια και άλλοι
για να βρούνε καλύτερη τύχη.
Οι Αιολείς από την Θεσσαλία πλέοντας στο Αιγαίο έφτασαν στη
Λέσβο, την Τένεδο και την απέναντι πλευρά της Μ. Ασίας. Οι Ίωνες, ξεκινώντας
από την Αττική, κατευθυνθήκαν προς τη Σάμο και τη Χίο. Από εκεί πέρασαν στη Μ.
Ασία. Οι Δωριείς που συνεχώς κατέφθαναν στην Πελοπόννησο, είδαν ότι οι περιοχές
που κατέλαβαν δεν τους χωρούσαν. Ακουλοθώντας και αυτοί το παράδειγμα των άλλων
Ελλήνων, έφτασαν στην Ρόδο και μετά στη Μ. Ασία.
Οι Έλληνες στις νέες πατρίδες ήλθαν σε επαφή με τους άλλους
λαούς και γνώρισαν τον τρόπο ζωής τους. Κράτησαν όμως τις παλιές τους
συνήθειες. Λάτρεψαν ιδιαιτέρα τους θεούς τους, προς τιμήν των οποίων έχτισαν
λαμπρούς ναούς. Στις μεγάλες θρησκευτικές γιορτές οι άποικοι συγκεντρώνονταν
στα ιερά και γιόρταζαν όλοι μαζί. Οι γιορτές τούς έκαναν να νιώθουν πιο έντονα
την κοινή καταγωγή τους. Το Αιγαίο έγινε ελληνική θάλασσα, αφού στις δυο
πλευρές του κατοικούσαν Έλληνες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου